SOĞUK ESARETİ

Geçen hafta yurdu kilitleyen soğuk hava, kar, fırtına ve sürgünü bazılarınız medyadan takip etmişsinizdir. Biz oğlumla, şehir merkezine 5-6 km mesafedeki evimize giderken yolda takip ettik. Tabi saatlerce Ankara-Afyonkarahisar- Eskişehir arasında ve daha unuttuğum kim bilir hangi yollarda mahsur kalanların çilesinden bahsetmiyorum. Bizimki 10-15 dakikalık bir seyahatti. Rüzgarın karları; hep aynı yönden ve aralardan eserek, yola genellikle enine şeritler halinde yığıntılar oluşturması çok ilginç bir tecrübeydi. Şimdiye kadar hep mahalle arasında oturduğumuz için, hiç sürgün görmemiştim. Kaldı ki, neredeyse 20 yıldır kış yaz her gün ilçeye gidip gelen eşim bile bu kadar kötü bir hava görmemiş.

Fotoğrafları arabanın farlarının da yardımıyla çektim. Aslında video çektiğimi düşünüyordum ama nasip fotoğrafaymış artık. Bir taraftan rüzgar esiyor, bir taraftan arabanın kapısını açmışım içeriye kar-buz doluyor, bir taraftan hiç üşümeyen ve bu yüzden hala kışın her gün önünü kapatmasını hatırlattığım oğlum garip bir şekilde üşümüş kapıyı kapatmamı istiyor, bir taraftan fırtınaya karşı koymaya çalışıyorum; ancak fotoğraf çekebilmişim:)

Ertesi sabah pencereden gördüğümüz manzara aşağıdadır: Rüzgar adeta pastaya spatulayla veya bıçakla krema sürerken oluşan görüntüler gibiydi. Ya da dalgalar gelmiş ve geldiği yerde donmuş gibi bir izlenim veriyordu.

Yeni hastanede Eczanenin yerin dibinde, kutu gibi bir yer ve penceresiz olduğunu yazmıştım. Gökyüzünü göremiyoruz. Dolayısıyla hava durumundan da bihaberiz. Bu hafta bir gün akşam eve dönerken bu görüntüleri fotoğrafladım. Artık gün boyu hava nasıldı bilemiyorum ama akşama doğru böyleydi:)