3 Mart 2016 Perşembe

MİMLENDİM

 Sevgili DİKİŞ SEVDASI blog arkadaşım Sevdacığım bir mim devam ettiriyor. Beni de davet etmiş sağ olsun. Mimini severek cevaplıyorum:

1.Yakın çevrenizdeki insanlara blogunuzdan bahsediyor musunuz?
Yakın çevremde hemen herkes benim blog yazdığımı biliyor. Bazıları takip ediyor. Bazıları arada akıllarına gelirse topluca bakıyorlar. Sonuçta blog yazmak ya da takip etmek için o konuyla yoğun olarak ilgilenmek gerekiyor. Bloğumu bilip beni takip etmeyen akrabalarım ve arkadaşlarım çoktur. Bazan da arkadaşlarımın hiç tanımadığım arkadaşlarının beni takip ettiğini öğreniyorum, çünkü onların ilgi alanında oluyorum, bir şekilde onlarla da tanışıyoruz, memnun oluyorum. Yoğun çalışma hayatım bloğumu birazcık ihmal etmemi gerektiriyor. Emekliliğe çok var ama o emeklilik bir gelirse aklımda deli fikirler var!         


 2.Neden blog yazıyorsunuz?
Bir iş ortaya çıkaran üretken insan, bunu sadece kendisi bilmekle yetinemiyor. Bir zaman sonra "bakııın, ben ne yaptım" demek ihtiyacı içinde bulunuyor. Son derece çocukça ama son derece insanca bir durum. Kendimi bildim bileli, lüzumlu-lüzumsuz üretiyorum. Oyuncaklarım bunlar benim. Kafa boşaltma, zor hayat şartlarına ve çalışma hayatına karşı yeniden şarj olma yolum. Blog alemine dalmadan önce yaptıklarımı öyle kolayca herkese gösteremezdim. Çünkü herkesle aynı frekansta olamıyoruz. Kimi takdir duygusundan yoksun, kiminin estetik anlayışı benimle farklı, kimi fesat, kimi çıkar sağlamaya çalışıyor, kimi de neden bunları yaptığımı hakikaten anlayamıyor. Öyle ya parasını kazanan bir kadının bunları yapmaya ne ihtiyacı var ki? Bunları yapmaya harcayacağı zamanda neden gezmeye gitmez veya tvde evlenme programını izlemez ya da ibadet etmez ki? Ne kadar insan varsa o kadar farklı nedene sebep bulma ihtiyacı var. Ama blogda bir frekans var. Hepimiz o dalga boyları aralığında dans ediyoruz. Az ve öz arkadaşla paylaşımların tadına doyum olmuyor. Çok şey öğreniyorum hepinizden, hepiniz var olun.    

         
3.İlk yazınızla son yazınız arasında ne gibi farklar var?
 Blog tutmaya ilk olarak Mayıs-2007'de blogcuda başladım. İlk paylaştığım fotoğraflar sayfaya sığmayacak kadar büyük çıkıyordu. Daldan dala atlıyordum. Sonra birazcık toparlandım. Bu sefer de blogcunun fotoğraf yükleme sitesi çöktü, fotoğraflarımın çoğu gitti. Ben de blogspota geçtim. Blogspotun eski kontrol paneli daha kolaydı. Son zamanlarda blogspotta siz de yaşıyor musunuz bilmem, yazıların boyutunu, rengini, şeklini ayarlamakta zorluklarla karşılaşıyorum. Lütfen başka bir adrese daha gitmek zorunda kalmayalım.Sanki yazdıkça paylaştıkça biraz daha güzelleşiyor içeriklerimiz ya da bana öyle geliyor.

               
4.Blog yazmak normal yaşantınıza neler kattı?
Blog arkadaşım olan bu güzel insanlarla normal hayatımda bir araya gelmem mümkün değil. Sadece Türkiye'den değil, Dünya'nın bir çok yerinden arkadaşlarım oldu. Başka başka bakış açılarını fark ettim. Hepinizi ekran karşısından da olsa tanımış olmaktan çok memnunum. Umarım aynı duyguları ben de sizlere yaşatabilmişimdir.      

         
5.Yakın arkadaşlarınıza blog yazmalarını önerir misiniz?
Blogcuya başladığımda bir kaç arkadaşımı da yüreklendirdim, bazıları bir tek yazıda kaldılar, bazıları biraz daha yazıp bıraktılar. Blog işi ısrar ve az da olsa istikrar işi. Her bünyeye göre değil. Hayvanları çok sevmeme rağmen bir hayvanın sorumluluğunu almaktan hoşlanmıyorum. Blog bir süre sonra bizim evcil hayvanımız oluyor. Beslememiz, özen göstermemiz lazım. Bloğu devam ettiremeyenler bu sorumluluğu sevememiş olanlardır bence. Ama aktiviteleri sevmedikleri anlamına gelmez. Bu, benim bir akvaryuma bile bakamamam kadar doğal bir şey, ben yarı yolda bırakan dostları anlayabiliyorum. Anlayamadıklarım ise biraz takipçi edinip "ben gidiyorum, buralara ait değilim"  deyip gidiyormuş gibi yapanlar. Mesela blogcudan bir arkadaş vardı, Allah selamet versin, "gitmeee, sen olmazsan buraların tadı olmaaaazzz, sensiz olmaaaz, nereye gidiyorsun, bizi de götüüürrr" diyen bir kitleyi yine blogcuda kendisine ait başka bir adrese sürüklemişti. Tabi ortak arkadaşlar falan olunca bir şekilde yol kesişiyor, orayı da kapatıp üçüncü bir dükkana gittiğini gördüm bu arkadaşın. Muhtemelen aynı şeye devam ediyordur. İşte ben bunu anlamıyorum :)  Bu da bir tatmin mekanizması zaar:)      

      
6.Hangi kaynaklardan ilham alıyorsunuz?
 Bütün bloger arkadaşlarım benim ilham kaynağımdır. Pinteresti çok sevemedim ama instagramda müptela oldum. Hiç bir şeyi bire bir yapamıyorum. Beceremediğim için değil, sevmediğim için. Bu yüzden kendi yaptıklarımı bile fazla tekrar etmiyorum. İlhama evet ama yeni şeyler yapmak lazım.


7.Diğer blog sahipleri ile iyi iletişim kurabiliyor musunuz?
 Benim blog arkadaşlarımla aynı apartmanda yaşamak gibi bir fantezim var :) Hepsi çok can kızlar. Tabi aynı apartmana taşınırız, kiminin çocuğu yaramaz çıkar, kimi ayakkabılarının çamurunu benim kapıya sıvar, kimi gürültücü çıkar da anlaşamazsak naparız bilmem :) Belki de onlar beni sevmezler, "seni uzaktan sevmeeeek, aşkların en güzeliii" diye eski mahallelerine dönebilirler. Bak emin olamadım şimdi. Kızlar durduk yere rahatınızı bozmayın e mi?      

      
8.Rahatsız olduğunuz konular var mı?
Blogda sıkıntılı bir durum yok şükür ki. Dünyaya aynı pencereden bakmadığım bir kaç değerli bloger ile izlemeyi bırakarak yollarımı ayırdım. Ancak Facebookta ve instagramda neler neler görüyoruz. Bu insanlarla aynı gök kubbe altında yaşıyor olmaktan şaşırıyorum ve esef duyuyorum bazan. Ne kötü insanlar var. Ben bunlardan hepimizin uzak kalmasını ümit ediyorum.


Mimi devam ettirmek isteyen olursa, sayfasında okumaktan memnun olurum.        

6 yorum:

  1. çok güzel yazmışsın valla ağzım açık okudum.Tam da söylediğin gibi,aynı frekansta gezindiğimiz için anlıyoruz birbirimizi.Tam da bu yüzden aynı apartmanda otursak hiç problem olmazdı çünkü iyi anlaştığımız herkes çocuğuna,ayakkabısının çamuruna sahip çıkacak insanlar.Sevdim bu mim işini ben,daha önce yazmadıklarını okumuş oldum :))

    YanıtlaSil
  2. Hahahahahahaa Nurtennnnn ayni apartman fikri supermis. Ama anlasamazsak biz niye gidiyoruz yaa! Banane banane sen git...meee. Seni sevmeyen surunsun kiz, bak olsun demiyorum, olurse kurtulur. Beni Sebnem mimlemis ilk olarak, bir defa yapsam hepnizin mimi olmus olur degilmi?

    YanıtlaSil
  3. Blog arkadaşlarınızla aynı apartmanda yaşamak güzel fikirmiş....

    YanıtlaSil
  4. Yüreğine sağlık cnm. içten samimi buldum cevaplarını , ama gerçekten aynı yerde ikamet edilirse nasıl olurdu keşke böyle bir şans olsa :)

    YanıtlaSil
  5. Sorulara verdiğin cevaplar çok hoşuma gitti Nurtencim. Biz hepimiz aynı apartmanda otursak gırgır şamata kahkaha derken ne iş olur ne güç. Ama güzel bir fantezi.

    YanıtlaSil
  6. aynı apartman projesi güzelmiş :) İpliğim bitti, makasım kesmedi derdi biter, fazla astarı olan vaaar mııı, şeklinde hayatımız kolaylaşır :) Hem belki seri üretime bile geçebiliriz, bu çizmiş, bu kesmiş, bu teğellemiş, bu da okuladan gelmiiiş :P

    YanıtlaSil