YENİ HİÇ BİR ŞEY YOK, HEPSİ ESKİ KUMAŞLAR

             Bazı dikiş bloglarında pazardan aldıkları kumaşlarını gösteriyor arkadaşlar. Afyon'da öyle "Bu kumaşı 1 TL'ye aldım, şunların topuna 5 TL verdim" gibi cümleler kurduracak pazar kumaşçısı yok. Üstelik Afyon'da Bursa kumaşçısı dışında kumaş satan yer de yok galiba. Burada da çeşitlilik gün geçtikçe düşüyor. Sanırım Afyon'da dikiş diken kimse kalmadı. Baksanıza ben bile neredeyse 1 senedir hiç bir şey dikmedim. En son yine Bursa kumaşçısından hatırı sayılır paralara 5-6 çeşit kumaş almıştım, onların da bir kısmı daha dikilmedi. Gerçi hazırlarla kıyaslanınca kendi diktiklerim çok ucuza geliyor ama, keşke bizde de pazarlarda ucuz ama kaliteli kumaşlar satılsa. O zaman "creme de la creme" olur:))                   

Bunlar Ankara Kızılay Bursa Kumaşçısından aldığım şifon kumaşlarım

          Pazar ayrı bir psikoloji. Bundan 8-10 sene önce Afyonda büyük pazaryeri haftada 2 gün bizim mahallede kurulurdu. Afyon'un en büyük mahallelerinden biri, haftanın 2 günü, tüm sokaklarıyla birlikte giriş çıkışa kapanıyor, sebep: Pazar var:) Arabanı sabah ezanıyla garajdan çıkardın çıkardın, çıkarmadınsa akşama kadar bir daha çıkaramazsın zaten.  Allah korusun bir yangın çıksa, biri hasta olsa, ne itfaiye girebilir, ne ambulans. Üstelik sabahın en erken saatlerinden itibaren gece yarısına kadar gürültüden durulmaz, pisliği de cabası. Şimdi uzak bir semte, bu türden sıkıntılar vermeyecek bir yere taşındı.  

Jarseler ve en az 20 senelikler, annemden aldım.

            Neyse, bizim evin yan sokağında da kumaşçılar var. Ama öyle güzel, kaliteli kumaş falan değilmiş. Şansın iyi giderse iyi bir şey denk geliyormuş. Teyzemle bir gün bu tezgahlara gitmeye karar verdik. Hesapta kıryama yapacağız. Deştik resmen tezgahı. Onu çekiyoruz, bunu atıyoruz, öbür tarafını sündürüyoruz, yok. Doğru dürüst bir şey bulamadık. Bu arada teyzemle beni gören bir sürü kadın da "ulan bu iki pazar sosyetiği burada ganimet bulmuş olmalı, ben de eksik kalmayayım" mantığıyla, tezgaha doluştu mu? Onlar da bizim gibi bir çabaya girdiler. Allah sizi inandırsın, o üstüne para verseler dibine yaklaşmayacağınız kumaş tezgahı oldu mu  pazarın en favori noktası:) Kendime ne zaman geldim bilmiyorum. Bir baktım üstümüz başımız toz içinde. Teyzemi de çektim kolundan, iki tokat attım, şok tedavisi niyetine (yok yok atmadım), o da kendine gelince, ardımızda tezgahta birbirini yiyen kadınları bırakarak, olay mahallini terk ettik.

Hediye kumaşlar, ince, bluzluk olabilir

            Gerçi bu en kötü tecrübemizdi kumaş almak adına. Daha sonraları, senede ancak bir kaç kere gidebildiğim yeni pazar yerinden de kumaş almışlığımız vardır. Ama hiç de öyle İstanbullu arkadaşların dediği fiyatlara kumaş bulamadık. Teyzemle pazara çıkmak ayrı keyiftir doğrusu. Bütün pazaryerini ve pazarcıların epeycesini bilir. İyi de bir de bu alınan kumaşları dikmek lazım değil mi? Biraz silkinip işe başlamam gerekiyor artık. Şu kumaşları size de göstereyim ki, benim için bir mecburiyet olsun bunları dikmek.

Yünlü jarse, pembeden yarasa bluz diktim, tam olarak bitmedi, yeşil elbise veya tvinset olacak.

Gri kadife sonbahar için ceket, diğeri muamma

Yukardaki muammanın detayı: Adeta 3 boyutlu bir kumaş, bakalım ne olacak?

Bursa kumaşçısından, ilk görüşte aşk kumaşlarım

Bundan sonbahar için kravat yaka bluz yapayım diyorum.