2 Şubat 2013 Cumartesi

MAL VARLIĞIMIN BİR KISMI

"Bir kısmı" diyorum  çünkü mal varlığım bunlardan ibaret değil elbette. Bir bu kadar daha misinalı şişim, tığım, makasım, inciğim boncuğum var. Bir de bu yazıyı yazmama sebep olan, şimdilik sizin aşağıda göremediğiniz, benim de aklıma gelen tüm yerlere bakıp bulamadığım geniş bir firketem var. 
 Muhtemelen biri istedi, ben o bulunmaz Hint kumaşı cinsinden firketeyi birine verdim, sonra bu olayı ikimiz de unuttuk ve şimdi bana lazım oldu. Arkadaş, ben unutkan insanım. Benden aldığınız malzemeyi geri getirin. Bakın gecenin bir vakti (saat gece yarısını çoktan geçti şu an, Beyaz'ın programı bitti hatta), arayıp bulamadığım firketeye methiyeler düzüyorum. Bana ne ne zaman lazım olur belli olmuyor ki...

Alttaki fotoğrafta topuzlu minik şişlerimi görüyorsunuz. Rahmetli anneannem ve dedem, gittikleri bir geziden bana bu yeşil toplu şişleri getirmişlerdi. Ben daha ilk okula başlamamıştım. O zamanlar oyuncaklar, çocuğun zihinsel ve bedensel gelişimine uygunluğu açısından henüz sınıflandırılmamıştı demek ki. Günümüzde kaç anne 4-5 yaşında bir kız çocuğunun eline şiş verir ki? Bana başlayıverdikleri 25-30 ilmeklik bordo renk haroşa el bezini günlerce örmeye çalışmıştım da nasıl da usanmıştım. 
Üstteki fotoğrafta bir de 5 şiş görüyorsunuz. Rahmetli babaannemin şişleri bunlar. Arada bir oğullarına, torunlarına çorap örerdi. Ben metal şişlerin birbirine değdiğinde çıkardıkları sesten çok rahatsız olduğum için, bu şişleri hiç kullanmayacağım elbette. Ama babaanneciğimin bir hatırası olarak hep saklayacağım. 

Bu arada sağlık problemleri yaşadım. Daha yeni yeni kendime geliyorum. Geçtiğimiz 8-10 gün boyunca hayatımda uyumadığım kadar uyudum. Gerçi annem ve eşim kesik kesik10-15 dakika kadar uyuduğumu söylüyorlar ama bana saatlerce uyumuşum gibi geliyor. Bu gün ilk defa gündüz hiç uyumadım.

15 yorum:

  1. Geçmiş olsun, umarım ciddi bir şey değildir.
    Ben de aldıklarını geri getirmeyenlere kızarım bu ne rahatlık diye.
    Adı üstünde emanet işte, kayıt listesi mi tutmak gerek:)
    Allah rahmet eylesin, eğer yetenekli ve dikkatli olmasaydı, o minik kızın eline o hediyeyi vermezlerdi bence.
    Tekrar geçmiş olsun.Sevgiler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Tespitin için teşekkür ederim arkadaşım. Çocukluğumu aklıma getirdikçe, hep bir şiş, tığ, iğne iplik hikayesi görürüm zihnimin derinliklerinde. O zamanlar öyleydi ama, arkadaşlarım falan da hep bu tarz yetiştiler. Biz hem sokakta oynayan hem elişi öğrenen bir nesildik. Bu arada mahalle maçlarında kalecilik yapardım, bak bu da aklıma geldi şimdi:))

      Sil
  2. Geçmişler olsun, şimdi daha iyiymişsiniz sevindim.
    O eski demir şişlerden ben de var, hele azıcık kalın olanları hiç kullanılmıyor ağırlıktan. Ama sizin ki gibi harika yeşil boncukları yok.
    Filketeyi alıp getirmeyeni kınıyorum:)))
    Bizim gibi hem örgü delisi, hem blogger olana yapılır mı hiç? Gece , gündüz demeyip fotoğrafını çekmeyi isteyebiliriz değil mi ama...Bloggerin halinden blogger anlar arkadaşım:)
    Mal varlığınız artsın, eksilmesin :)

    YanıtlaSil
  3. annem hazır firketeleri bazen beğenmezdi daha enli firkete istediği bir zaman bir şiş ya da şemsiye teli gibi bir şeyi büktürüp kullandığını hatırlıyorum hatta gözdesi olmuştu o firkete onun. ne kadar zaman geçti bir firkete görmeyeli. nasıl oldunuz şim umarımdi iyileştiniz

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben internette bir firkete gördüm. Annenin beğenmemesi mümkün değil. Bu tek bir firkete ama ayarlı bir şey. Acaipti. İstediğin genişliğini kullanıyorsun çünkü ayarlı yuvaları var. Ama kullanışlı mıdır bilemiyorum. Şimdi daha iyiyim teşekkürler.

      Sil
  4. Öncelikle geçmiş olsun.

    Siz mal varlığı demişsiniz ama daha ziyade hazine demek lazım. Baksanıza gece yarısı size ağıt denebilecek nitelikte yazı yazdıracak kadar kıymetli hale gelmişler...Okurken çok keyif aldım :)))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Doğrusunu söylemişsin arkadaşım. Benim param hiç kıymetli değildir. Ama malım üç paralık da olsa kıymetlidir. Çünkü tam da sana lazım olduğu an elinin altında olmadı mı, milyar versen boş:)

      Sil
  5. Öncelikle büyük geçmiş olsun malvarlığınız ise gerçekten şahane servet sahibisiniz en azından elinizde birazda olsa tutabilmişsiniz.Onca şiş aldım ama evde arasan 1 çift anca çıkar :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bu duruma uygun bir kaç atasözü var:
      "Gelinin güzelliği güveyinin harcından"
      "Alet işler, el övünür"
      O yüzden alet edavat hakikaten önemlidir. Bir yerde servettir de diyebiliriz değil mi:) Sevgilerimle.

      Sil
  6. gecmiş olsun canım kardeşim umarım hafif bi rahatsızlıktır sanki gurbet gibi olduk 2 aydır görüşcez dünyayı yakalamaya çalışıyoruz tabi bu arada yaşanan yorgunluğu hesaba katmıyoruz ruhum 60 mışlık gibi benimde ve şiş konusuna bende katılıyorum haklısım bende gece yarısıda olsa aklıma geldiğindebaşlamalıyım hep elimin altında olmalılar

    YanıtlaSil
  7. Arkadaşım, çok geçmiş olsun.Şimdi iyi olmana sevindim.

    YanıtlaSil
  8. koleksiyonun da demir şişleri görünce hemen yorumyapayım dedim.okudum...:((

    Allah rahmet eylesin.
    ben en güzel örgülerimi 2.5 demir şişlerle örerdim .ona ver buna ver bende de onlar kalmadı .alan getirmiyor .başta ablamlar.sonra kaybolup gidiyor.
    getirin NURTENİN FİRKETESİNİ:)

    YanıtlaSil