Annemden fular olarak kullanmak üzere bir yazma oyalamasını istemiştim. Annem iğne oyasını çok güzel yapar. Yazmanın, Afyon'da "zürefa" tabir edilen birinci ve temel sırasını yaptıktan sonra bir fark etmiş ki, dokuma hatası varmış. Ben de boşuna emek çekmemesini, yeni bir yazma almayı istediğimi söyledim. Rengini çok beğendiğim için almıştım zaten yazmayı, atmaya kıyamadım.
O günlerde ördüğüm hırkanın boşalmış ip kartonlarını çöpçü ruhumla biriktirdim. Etraflarına elyaf sarıp yazma parçalarını üstüne diktim. Elyaf ne pis şey, bir kere daha öğrendim. Tozu acaip kalkıyor, evi batırdı, üstüme başıma sıvandı. Zaten fotoğraflarda bile görünüyor, toz toz sıvaştığı. Elyaftan dolayı net renk elde edemeyince, ikinci defa daha yazma ile kapladım. Üstlerini boncuklarımla süsledim. Bazılarını simetrik olsun diye çabaladım, bazılarında da yazmanın modelinden faydalanarak boncuk sıvadım. Bazılarını hediye ettim. Bana da bir tane kaldı.
Yarın bu bileziklerle birlikte yaptığım başka bir bileziği daha göstereceğim. Zaten aşağıdaki resimlerde bu bileziğin süssüz halini görüyorsunuz. Süslüsü yarına, nasipse.
gayet güzel olmuşlar,süslü püslü,cıvıl cıvıl,ellerinize sağlık
YanıtlaSilben bilezikten önce ,çivi işi masa örtüsüne hayran kalıp sonrada bileziklerini çok begendim anlatım için teşekkurler
YanıtlaSilSevgili minik çok teşekkürler.
YanıtlaSilSevgili dikişdersi, güzel yorumun için çok teşekkürler. Masa örtüsünü hazır aldım. Yapılamayacak iş değil açıkcası ama kocaman kocaman kasnaklar lazım bu iş için. Evde artık neredeyse bana yer kalmadı. Bu işi de yapan profösyonellere bırakalım ve takdirle yapılanlardan satın alalım, değil mi?
YanıtlaSilçok çok hoş olmuş ellerne sağlık bayıldım..
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim arkadaşım.
Sil