2 Ağustos 2011 Salı

BİR KAP SU

Hayvan sahibi olmak çok büyük sorumluluk. Çocukken bir kedim vardı. Şimdi bir kuşumuz var. aman nasıl pasaklı birşey. O bizi seçip gelmedi. Biz gidip onu aldık. Dolayısıyla her türlü pisliğine, uçuşan tüylerine, yemlerini nasıl olup da tülünün üstünden atabiliyor bilmiyorum ama yem döküntülerine, mecburen, katlanıyoruz.

Oğlum bir köpek istiyor ama apartmanda köpek olmaz. Bir kedi alabiliriz ama malum kuş var. Şimdi durduk yere zavallı hayvana "bir kedi gördüm galiba" repliğini söyletmemek lazım değil mi?
Geçen gün karşı apartmanın kapısından bizim cama bakıp bakıp miyavlayan bir kedi gördüm. Malum havalar sıcak. Hemen susamış olabileceğini düşünüp bir tas su doldurup kapıya koydum. Haspam yüzüne bile bakmadı:) Uzun uzun miyavlamaya devam etti. Bir başka kedi geldi, beraber karşı apartmanın bahçesine girdiler. Sanırım kızı yemeğe çıkardı:)) Bahçede ciğer mi buldular ne? Biz yine de su vermeye devam edelim.

2 yorum:

  1. benimde bir köpeğim var o bahçede keyfiyle yaşıyor dışarıdan ona bakan yavrucaklarıda ihmal etmiyor yemek ve sularını vermeye çalışıyorum gönlüm o zaman rahat ediyor sevgiler:)

    YanıtlaSil
  2. Kışın bahçede mi kalıyor, kulübesi falan mı var?

    YanıtlaSil