Çok sıkıntılı bir kaç ay geçirdik. İnternet bağımlılığım yüzünden aslında hep buralardaydım ama elim de bir şey eklemeye varmıyordu.
Bu gün izinliydim. Çarşıya gitmişken temel dikiş malzemelerimi stoklamak istedim. Her zaman alışveriş yaptığım küçük dükkanın sahibi namaza gitmiş, hadi bankaya uğrayıp geleyim dedim. Bir yağmura tutuldum ki sormayın. Neyse, çok fazla ıslanmadım, bir saçak altında bekledim ama benim gibi boş beklemeye tahammülü olmayan biri için zor dakikalardı. Dönüşte yağmur yüklü kara bulutları görüntüledim. Aslında 100 metre ara ile, her iki fotoğrafta da aynı bulutları görüyorsunuz, sadece açılar farklı, Bulutların arasından süzülen ışık, etrafını sarmış karanlığın içindeki duruşuyla, görüntü olarak değilse bile manevi anlamda, "tutkuyla sevdiğimiz yalnız ve güzel ülkemiz" Türkiye'ye benzemiyor mu sizce de?
facede gördüm buluşmanızı nalanımla ve kendim görmüş gibi çok mutlu oldum.nalanımı çok seviyorum ve dua ediyorum inşallah hem kendi hem mahmut abi iyileşecekler.
YanıtlaSilCanım ben bloğumda paylaşmakta geç kaldım biraz, azıcık tatsızdım, yukarıda da söylediğim gibi. Nalan Abla'nın face sayfasına da baktım ama ben göremedim. Seni de arkadaş edinmek istedim, onu da beceremedim. Gerçi azıcık inat etsem bir yolunu bulurdum ama ben facede 5 canımı kullanıp çıkıyorum. O özlü sözleri, onu da paylaşın bunu da paylaşınları pek sevmiyorum. Bir de siyasi açıdan galeyana gelmeye hazır bir kişilik olup çıkıyorum paylaşımları görünce. O yüzden çok da üstünde durmadım bu beceriksizliğimin, kaybedilmiş fazla bir şey yok yani. Blog iyidir, blog :) Sevgiler.
Sil:) :) :)
YanıtlaSil