TEYZOŞUMUN ELLERİNE SAĞLIK!

Teyzem annemden 15 yaş küçük. Annem evlenirken 3 yaşında falanmış. Bir de annem gurbete gelin gidince birbirlerini çok özlerlermiş. Eh, bu ayrılık çok uzun sürmemiş, annemler ben doğunca Afyonkarahisar'a geri dönmüşler. Teyzem benden 5 yaş falan büyük. Ondan daha büyük olup adıyla hitap ettiğim arkadaşlarım var ama ona makamından dolayı hep teyze dedim. 

Teyzem de annem gibi erkenden evlendi, erkenden çoluk çocuğa karıştı ve 3 çocuğuyla birlikte kendisini de büyüttü:) Şimdi kuzenler bana teyze diyorlar. Çünkü benim bir kız kardeşim yok ama teyzem kız kardeşim gibi, dolayısıyla çocuklarının da teyzesi ben oluyorum:) 
Arada bir teyzemle dikiş dikeriz, sıklıkla günlerden dönerken ipçilere, kumaşçılara uğrarız. Eğer annem yanımızda yoksa birbirimizi çok baştan çıkarırız ve eller kollar ip veya kumaş dolmuş vaziyette evlerimize döneriz. Böyleyiz işte, napalım? İçkimiz yok, kumarımız yok. Bir hobi tutkumuz var, o kadar!
Geçenlerde bir akşam günden dönerken, teyzemle uğradığımız ipçide akşam ezanının okunuvermesi yüzünden fazla oyalanamamış, elimiz boş dönmüştük. Teyzem duramamış, bir kaç gün sonra yeniden gidip ipini almış ve kuzene bu kazağı örüvermiş. Salaş bir kazak olmuş, tam da gençlerin istediği gibi. Pınarcığıma da çok yakışmıştı ama ben ancak bu kadar görüntüleyebildim. Güle güle giy Pınarcık.