BUGÜN LÜKSÜN ADI ASTRAGAN YELEK!

Suni de olsa kürk özel bir duygu sunuyor insana: Lüks, ihtişam, debdebe... Bunları söyleyince tam hanedan üyesi olacakmışım gibi bir izlenim verdim ama emin olun ben ana kraliçe olsam, sarayımın işini kendim yapardım yine :) Gerçi hanedan mensubu olmaya da gerek yok, gerçek kürkler bir Milli Piyango bileti kadar yakın hepimize elbette. Amma velakin, internette astragan nedir diye bir araştırınca, ne acı şeyler buldum, artık yarından itibaren Sabancılar mirasına ortak etseler bile, hayatta gerçeğini giyemem. O zaman çakmasını dikebilirim belki de deyip işe koyuldum.

Kalıp arayıp çıkarmaya üşenince bir tişörtümden faydalanarak kesim yaptım. Kalın ve dış giysi olacak kumaşa, ince ve tene giyilen bir tişörtü kalıp yapmak iyi bir fikir değildi belki ama işe yaradı. Yalnız sorun şu ki, astarı keserken aynı cahil cesaretini gösteremedim. Astarı etek ucundan başlayarak dikilmiş yeleğe iğneleye iğneleye üzerine uydurarak kestim. İlk defa böyle bir şey denedim. Adrenalini tartışılmaz. Hele iğneleme aşamasında verdiği, kendini hot kutür bir terzi zannetme duygusu inanılmaz. Yine de sizlere tavsiye etmiyorum, siz kalıbınızı çıkarın ve bu mecralarda macera aramayın :)

Ayrıca, bu suni kürkler ne pis kumaşlarmış deneyerek öğrenmiş oldum. Çünkü bir kaç blogger arkadaş bahsetmişti de "canım ne kadar pis olabilir ki" demiştim. Evet "o kadar"dan da pis olabiliyormuş! Yalnız değdiğine inanıyorum. 
                               
Ön klapalarını kumaşı katlayarak elde ettim ki mümkün olan en az dikiş ve kesikle uğraşayım.