4 Eylül 2015 Cuma

HASTALIK, YENİ UĞRAŞLAR, KÜÇÜK MUTLULUKLAR...

15 günde 2 defa Ankara'ya gidip geldim. İkinci gidişimde cuma günü Kızılay'da epey alışveriş yaptım. En uzun vakti de Bursa Kumaşçılarında geçirdim. Kumaşların güzelliğinden başım döndü. Yıkadım, kuruttum, kesime ve dikişe hazırlar. Bir ara sizlerle de kumaşlarımı paylaşmak isterim. 
Bu arada sanki Afyonkarahisar'da A101 yokmuş gibi, Ankara A101'lerden birinden kardeşimin eşi alışveriş yaparken ben de 2 tane puzzle, bir de sepet aldım. Puzzleların içlerinde 1000'lik 2'şer tane yani toplamda 4 adet puzzle var. Ayrı ayrı paketlenmişler ve yapıştırıcısı da mevcut. Daha ne olsun?   
Sepetim de şu aşağıda gördüğünüz güzelliktir. İçine iplerimi koyuyorum. Keyifle bebek battaniyemi örüyorum.  
Bu arada hafta sonu eve gelince üşüttüm galiba, yine grip oldum. Bir burun hem tıkalı olup hem de nasıl akabiliyor şaşkınım. Nefes almaya gelince tık yok, akmaya gelince çeşme mübarek. Neyse, doktorum rapor kullanmamı ancak idarenin personele verilen raporlarda hassas davrandığını, sıkıntı olmayacaksa rapor vermek istediğini söyledi. Ben ki çalışmak üzere dizayn edilmiş bir insanım, her sene iznim bir sonraki seneye sarkar, rapor falan bilmem, fazla mesai ücreti almadan mesai yaparım, eve iş götürürüm, başkalarının işini de yaparım; arada bir hastalanınca da raporuma karışacaklarsa "ne Şamın şekeri, ne Arabın yüzü" deyip öğleye kadar çalıştım. Ama çok zor oldu. Öğlen eve gelip bir yattım, saat 3te uyandım. Tabi öğleden sonra işe de gidemedim. Bugün artık gidip paşa paşa raporumu aldım geldim. Dinlenmek iyi geliyor. Ayrıca iş yerindeki arkadaşlara da bulaştırmak istemedim. Gerçi bizim serviste bana rapor yüzünden amirlerim dahil kimse bir şey demez ama sistem isyan ettirdi beni. Sonra pek çok personelin, resmi izin ve rapor haklarından sonra kafa izinleri ve idare etmeleri de hunharca kullandıklarını düşününce, idarenin de haklı olduğuna karar verdim. Sonuç olarak evde olmak güzel şey. İşlerimi bir kere daha toparlayayım, izne çıkıp evde keyif yapmayı düşünüyorum. Ama ben bunu hep düşünüyorum. İşlerim de hiç toparlanmıyor... 

7 yorum:

  1. Geçmiş olsun Nurten hanımcığım,gerçekten de dinlenmek tek tedavisi siz de biliyorsunuz.Hatta emekli olmak en iyi çare :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sevda hanımcım bilmez miyim? Dinlenmek insanın hem psikolojisine hem de fizyolojisine iyi geliyor. Geçen sene iş yerinde bir kızdırdılar gidip emekliliğimi hesaplattım daha 10 yılınız var dediler. Hani bir kaç sene evde maaş falan bekleme durumu oluyor ya, bunu bari hak etmiş olsaydım, o gün emeklilik dilekçemi veriyordum. Bir takım kanunlar çıkmış, revize olmuş falan filan, ben şanssızlık bu ya, işe giriş ayrılış ve yeniden girişlerimde bu hakları ucundan kıyısından kaçırmışım. Allah hayırlı emeklilikler versin ne diyelim.Not: Şafak 9 :)

      Sil
  2. Hay Allah,siz de yakalandınız demek.Ben de emekli oldum ama üç yıl maaş yok.Haklı istifa imiş benimki.Neyse 9 yıl da geçip gider,sorun çalışmakta değil de,aynı şekilde çalışmadığın kafalarla çalışmakta.

    YanıtlaSil
  3. Nurtenciğim geçmiş olsun,iyi bak kendine,bolca dinlen lütfen,biraz iyi olunca hemen işe dönmeyi düşünürsün belki....Bolca kumaşlarını da almışsın ne güzel,sevdiğin işler,küçük mutluluklar ....Neler dikeceksin kimbilir....

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Nuraycım teşekkür ediyorum. pazartesi iş başı. Bu sefer sarstı hakikaten. Kumaşlara daha dokunamadım bile ama kendimden ümitliyim. Sevgilerimi gönderiyorum.

      Sil
  4. Çok geçmiş olsun canım. Bunlar geçici hastalıklar . Bol vitamin takviyesi ve dinlenme ile sağlığına kavuşursun İnşaAllah. Yeni kumaşlarınla yeni projelerini merakla bekliyorum sevgiler...

    YanıtlaSil